13 april 2019 Ik ga het even over een lastig onderwerp hebben: koordiscipline. We weten namelijk allemaal dat het goed is om het te hebben, maar we willen er niet op worden gewezen. Dit is precies waarom het zo lastig is om het bespreekbaar te maken. Veel koren worstelen ermee: hoe vaak mag je afwezig zijn, wat doen we met (te) weinig commitment, moeten leden wel of niet verplicht participeren in commissies? Vaak worden deze zaken op papier gezet, in een reglement. Op papier ziet het er altijd heel goed uit, maar afspraken worden ‘regels’, en ‘regels’ kunnen tot grote irritatie leiden en een slechte, negatieve sfeer opleveren. “Bah, daarvoor kom ik niet elke week zingen!” Het dilemma is dat je koordiscipline niet kunt opleggen. Koordiscipline is iets dat je met elkaar wil neerzetten. Het moet uit het koor zelf komen. Ze moeten zich verbonden voelen, betrokken, onderdeel van het het geheel. Ik zie het als volgt: Zingen is 10 maanden met elkaar een busreis maken Een tourbuschauffeur vertelde een mooi verhaal: van alle passagiers zijn 80% bereidwillig, prettig en gemotiveerd, 5 % zijn notoire klagers en verstoorders en 15% hangt er een beetje tussen. Hij legde uit: Als je teveel aandacht geeft aan de 5% , dan zijn de 15% geneigd mee te gaan en heb je opeens een 80-20 verdeling. Dit is niet een gewenste situatie en zal je veel energie kosten. Nee, beter is je te richten op de 15%. Die stuur je bij, motiveer je en geef je complimenten als ze zich aan de afspraken hebben gehouden. De 15% gaat zich dan scharen bij de 80, zodat je een 95-5 verhouding hebt. Evident veel prettiger! Herken je dit? Weet je waarom koordiscipline voor jou als koorlid ook zo fijn is? Je bent er helemaal bij, je geniet van die busreis, je bent op de hoogte van de route, je weet wanneer de plasstop is én je hebt alles meegenomen om een comfortabele trip te hebben. Als je dit zo leest, dan ben je toch een oen als je dat allemaal niet hebt? Lees hier mijn tips hoe je met elkaar een fijne reis kunt hebben: Betrek (als bestuur, dirigent of regisseur) iedereen bij de processen. Check of iedereen alles nog kan bijbenen. Creëer een sfeer waarbij koorleden elkaar willen helpen. Extra repetities thuis, notities maken en doorsturen? No problem! Kom ook je afspraken na. Heb je iets beloofd, doe dat dan ook. Dus repeteer ook wat op het schema staat. Dat geeft veel rust en zorgt dat iedereen zich beloond voelt voor zijn/haar werk thuis. Blijf communiceren! Laat zeer regelmatig zien waar jij mee bezig bent. Als koorleden zien wat jij achter de schermen allemaal voor hen doet, dan krijg je het driedubbel in commitment terug. Geef complimenten. Een compliment geven zorgt ervoor dat je je gezien en gehoord voelt. Daarmee voel je je betrokken bij het hele traject. Geef weinig aandacht aan de ‘verstoorders’, maar laat ook niet merken dat je je eraan stoort. Jouw irritatie kan overslaan en de zeker al aanwezige irritatie bij de anderen vergroten. Constateer het, benoem het, maar ga dan lekker verder. En accepteer dat je waarschijnlijk nooit 100% tevreden, meewerkende reizigers hebt. Er zijn altijd een paar die vinden dat de bus te warm of juist te koud is, maar met elkaar werken om die 95% te krijgen, kan wel je doel zijn en is zeker haalbaar. Toch?! Bon voyage! Nog op zoek naar een reisleider/regisseur? Neem contact op Dit blog komt uit mijn boek Leuk hè, koorzingen? Wil je meer lezen, dan kan je hier mijn boek bestellen. Bestel hier jouw exemplaar van Leuk hè, koorzingen?